Inventarisatie: Interne Schade aan de zuilen van de identiteit?

Verandering en Identiteit

to form / naar formulier

Bij de behandeling van een verslaving lopen mensen regelmatig tegen de vraag op: “wat vind ik er nu zèlf echt van?”. Want wanneer iemand bijvoorbeeld voor zichzelf beslist dat “nu het middelengebruik toch wel zulke vormen heeft aangenomen dat het misschien wel verslaving genoemd moet worden”, dan wordt zo iemand met de volgende moeilijkheid geconfronteerd. Aan de ene kant wéét je dat het verstandig zou zijn om minder te gebruiken aan de andere kant heb je er wel enorm veel zin in. Aan de ene kant houdt iemand oprecht van de mensen om zich heen en aan de andere kant zijn die mensen soms toch wel heel erg lastig omdat daardoor niet gewoon gebruikt kan worden als je daar zin in hebt…
Het zal duidelijk zijn dat mensen in een dergelijk levensfase zich gaan afvragen wie zij zijn en wat hun mening nou werkelijk is.
Dit geldt natuurlijk niet alleen maar voor mensen met verslavingen. Dit geldt voor de meeste mensen die iets aan zichzelf willen veranderen. We weten aan de ene kant precies wat we anders zouden moeten voelen, precies wat we anders zouden moeten doen. We voelen zelfs hoe we onszelf gelukkiger zouden maken als we die veranderingen zouden maken. Maar toch overkomt het ons keer op keer dat we in dezelfde valkuil stappen. Ook al weten we dat we eigenlijk iets anders willen: het is blijkbaar moeilijk om de oude patronen los te laten.
Dan komen al snel de vragen boven: “Waarom zou ik nou echt zelf willen veranderen?”, “Wat wil ik?” en zelfs “Wie ben ik/wat is mijn identiteit na mijn verandering (als ik niet meer regelmatig gebruik)?”
Met dit stukje theorie over “identiteit” hoop ik te helpen om voor uzelf nieuwe mogelijkheden te ontdekken en erbij te helpen om de juiste prioriteiten te stellen. Lees het en lees het later nog eens om te kijken of je deze theorieën kan gebruiken voor jezelf.